Muhafazakar ailelerin çocukları ve torunları dönüşüyor.

Buna bir nevi evrilme de diyebiliriz.

Neden dönüşüyor?

Gördüklerinden, yaşadıklarından ötürü...

Okudukları ve düşündükleri de bunların üzerine binince bir karmaşa, zıtlıklar, çelişkiler yumağı meydana geliyor.

Özellikle yakın çevrelerinde olup bitenler, onların dine bakış açılarında birtakım kırılmalara sebep oluyor.

Yakın çevrenin dini halleri, kılıfları vs. onları o çevrenin zihin ve hayal dünyasından uzaklaştırıyor.

Uyuşmazlık baş gösteriyor.

Anlaşılmamayla da uyuşmazlık birleşince bir yol ayrımı sökün ediyor.

Ve günbegün bu durum daha derinleşiyor.

Hatta bir müddet sonra içinden çıkılmaz bir hal alacak.

Yakın gelecekte ünlü ve göz önündeki muhafazakar ailelerin çocuklarından ve torunlarından itiraf dalgası bekliyorum.

Neyin itirafı derseniz, içinde bulundukları ruhsal durumun özetini açıklayan bir manifesto...

Muhafazakar çevre, sorunu hala ateizmde ve solda, klasik sebeplerde arayadursun.

Bence gaflet uykusundalar.

Ve kendi öz evletlarını anlamak için bir çaba içerisinde değiller.

Kendi yarattıkları zihin ve hayal dünyasını evlatlarına dayatıyorlar.

Halbuki yapmaları gereken çok basit: Önce iletişim, direkt muhatap alma, sonra anlama çabasını gösterme, en sonunda da evlatlarının tercihlerini kabulleniş...

Lakin öz eleştiriden uzak bir tavır ve tutum sergilediklerinden suçu yani günahı hep bir taraflara atıyorlar.

Bir genç intihar ediyor.

İçindeki durumu anlatıyor.

Gelin görün ki muhafazakar kesim bunun üzerinden ateizme vurma peşinde...

Kendi hallerini ise es geçiyorlar.

Kendi hallerine göz kapıyor, kulak tıkıyorlar.

Ne diyelim, devam etsinler böyle.

Unutumasınlar ki gerçekler bir gün gün yüzüne çıkar.

Bakınız bu gençler bir müddet bekledi, gözlemledi, bekledi, yalnız artık yumurta kapıya dayanmış durumda, mızrak çuvala sığmıyor.

Muhafazakar ailelerin çocukları ve torunları, yüksek bir sesle anne ve babalarının inandığı dini reddediyorlar.

Bence muhafazakar ailelerde yaşanan, bir kuşak çatışmasından daha ileri...

Cumhuriyet tarihinde nadir yaşanan bir sürece muhafazakarların kendilerini eleştiremez tutumlarından dolayı doludizgin gidiliyor.

Bilhassa muhafazakar çevrenin elelştirel, keskin ve sert kalemleri, bu kırılmanın önüne geçilmesi için fikir yürütüyorlar.

Lakin pek dinleyen yok.

Zira muhafazakar kesim, bilhassa tuzu kuru muhafazakarlar, bir gaflet uykusundalar.

Çocukları ve torunları ile meşgul olmaktan ziyade onları birtakım dini sözlere ve görüntülere boğarak abluka altına alıp vicdanlarını rahatlatıyorlar.

Bilmiyorlar ki evlatları büyük bir dönüşümün eşiğindeler...

VE ARTIK ANNE VE BABALARININ İNANDIKLARI YANİ GÖRDÜKLERİ DİNE İNANMADIKLARINI SÖYLEYECEK CESARETİ TOPLUYORLAR.

Saygılarımla...

Yusuf SEVİNGEN