İnsan hayatında yüktür eşya
Kafka öyle der.
Yüktür kin
American History X’den bir repliktir.
Birincisi maddi yük,
İkincisi manevi yüktür.
Birincisi maddi hayatta zorlar,
İkincisi manevi hayatta...
İnsandaki ihtirastır,
Açgözlülüktür,
kıskançlıktır
Bu iki yükü ağırlaştıran.
İnsanın kalbini
Ve başını ağrıtan.
Ellerini sıkılaştıran...
Vicdanını nasırlaştıran...
Onun için
İnsan
hayatta
AĞIRLAŞIR.
Ağır gelir insana
Hayat
Bu bakımdan.
Ağır ağır çıkar merdivenlerden
Ahmet Haşim öyle der.

O ağırlıktır,
Ağır sıklette
İnsanı
Dünyada iken
Yarıştıran.
O ağırlıktır,
İnsana
Dünyada iken
Kazık çaktıran.
O ağırlıktır,
İnsanı
Dünyaya öyle bir yapıştıran ki
Hiç bırakmayacakmış
Hiç ayrılmayacakmış
Yahya KEMAL’in sessiz gemisi olup hiç gitmeyecekmiş gibi...
O ağırlıktır,
ağırlaştıkça
İnsana zulmeden
Zulümlerden zulüm beğendiren.
O ağırlıktır,
İnsanı
İnsanlıktan
Tasfiye eden.
O ağırlıktır,
Yer çekimi
Gibi
İnsanı tutarak
Kendisinde
Sorgulayan,
Yargılayan,
En sonunda
Mahkum eden.
Aslında
O ağırlıktır
İnsana
ağır gelen.
Öyle bir ağırlık ki
Kötülüklerle dolu.
Taşacak gibi
Ama taşmıyor
Patlayacak gibi
Ama patlamıyor.
İstedikçe istiyor.
İstekleri hiç bitmiyor.
Yedikçe yiyor.
Tıksırıncaya kadar
Tevfik FİKRET öyle diyor.
Kendisini bu ağır sıklet yarışında
Muzaffer görmek istiyor.
Muzaffer bir insan olmak için
Sağa sola nutuk atıyor
Orhan Veli öyle diyor.
İnsanları lafla dolduruyor.
Lafla peynir gemisini yürütüyor.
Ve kendisini de ucu bucağı görünmeyen bir kinle
Hıncahınç dolduruyor...
Gel gör ki
Bu ağır sıklet yarışının
Ağırlığını kaldıramıyor.

Önce
bir musalla taşında
bir namazlık saltanatı oluyor
Cahit Sıtkı öyle diyor.
En sonunda
çivisi çıkmış tabutun içinden
çıkarılıp
Başına dikili taş çakılan

2 metreküplük
Bir çukurun içine konuyor.


Kaç metrelik ise
İşte o ölçülerde
bembeyaz giysiye bürünmüş şekilde
Sırtı yere gelmiş halde
Kendisini buluyor.


VE SIRTI YERE GELİNCE
KUŞ GİBİ HAFİFLİYOR.
RUHU ŞAD OLUYOR.
İNSAN KENDİSİNİ BÖYLE BULUYOR.

Saygılar...
Yusuf SEVİNGEN