çocuklar,
öncelikle merhaba
- nasıl gidiyor EBA?
- biliyorum, hiç iyi gitmiyor
anlıyorum sizleri
lakin bırakın şu armut piş ağzıma düş ruh halini
hep birilerinden beklemeyi
EBA’da uçuşan belgeler hala aklını allak bullak etmedi mi?
ya seni hissetmeyen canlı dersleri?
EBA, sence iyice harala gürele değil mi?
paldır küldüre çevrilmemiş mi?
bence otorite sensin
kendi kendine yön verebilirsin
kendi kendini çekip çevirebilirsin
kendi kendini yönetebilirsin
kendi kendine başarabilirsin
geri dön, bak bakalım
kimler, kimler?
bu dediğimi tutup neler başarmış, neler!
görüyor musun?
sana en yakın tarihten
Steve Jobs’ın okulsuz neler yaptığını
kendini görüyorsan okula mecbur değilsin ki
seni senden iyi bilen zaten yok ki
sen, senin öğretmenin olabilirsin ki
okula bir baltaya sap olmak için gidilir
ama baltaya sap olmak için ayıkla pirincin taşını sınavlarına girilir
ve birçoğunuz kallavi sınavlarından sonra elenir
ve birçoğunuz elene elene geçer gider
bir sınıftan bir sınıfa
geçerken görünmezsiniz bile
yoklukta varlık pozu verirsiniz E-Okul profiline
öğretmen der: ‘‘İyi dur hele!’’
bırak sınıftan sınıfa geçmeyi şimdi
öyle ya da böyle geçersin bu devrialemi
dinle imdi
sen kendi dünyandaki devrana bir seyahat et bakalım, tembihini
ama sakın bir baltaya sap olayım diye aşma bu seyahat illerini
evrene insan olmalıyım de içten içe emi?
insanlık içinde bir insanı hisset içre öyle değil mi?

düşün bu süreçte
hem de bolca
fikirler yürüt
saatlerce
bir derviş
bir bilge
bir filozof misali
oku
sayfalarca
Cemil Meriç ışığın olsun
Nazım Hikmet yoldaşın
biliyorum seni
büyüklerin gibi ayrıştırmıyorsun kimi kimseyi
bir ondan
bir bundan
okudukça
tat alıyorsun
merak etme emi?
elindeki kitaplara çelişkili gözlerle bakanlara inat
beynindeki yargısız infaz cellatlarını bir bir aklından kazıyorsun şimdi
derinliğine açılıyor
düşlerin
imdi seyahat edebilirsin tüm düş illerini
yelkenler fora
açıl yeni duraklara
forsa olma amma...


son sözün şu olsun:
düşlerimdeyim EBA?
düş yakamdan bari burada...
endişelenme ana, kaygılanma baba
düşlerimdeyim
EBA’dan çıkıyorum biraz sonra...
düşlerime kapağı attım
insan oldum...
sevinin ana, baba
ÖĞRETMENİM, BEN EBA’YA GİREMİYORUM
YOK YAZMAYIN, BEN VARIM BURADA...


Saygılarımla...


Yusuf SEVİNGEN