Sait Faik Abasıyanık der ki; Bir insanı sevmekle başlar her şey. Bugünlerde okula başlayan öğrencilerimize yapacağımız ilk iş kendimizi ve okulumuzu sevdirmek olmalı.Biz öğretmenler ancak öğrencilerimizi sevdiğimizde onların sevgisini kazanırız. Sevgi herşeyin başı ve en iyi ilacıdır. Başarı ve verim bekliyor isek seveceğiz ve sevdirecegiz. Öğretmenin öğrencilerini sevmesi ile ilgili yapılan bir sosyolojik araştırmayı siz kıymetli okuyucularım ile paylaşmak istiyorum.
"Bir profesör, sosyoloji sınıfındaki öğrencilerini Baltimore şehrinin kenar mahallelerine göndermiş ve o bölgede yaşayan 200 erkek çocuğunun durumlarını araştırmalarını ve her bir çocuğun geleceği hakkında bir değerlendirme yapmalarını istemişti. Öğrenciler hemen hepsi bu çocukların gelecekte hiçbir şanslarının olmadığını dile getirmişlerdi.

Bundan tam yirmi beş yıl sonra bir başka sosyoloji profesörü tesadüfen bu çalışmayı buldu ve öğrencilerinden bu projeyi sürdürmelerini ve aynı çocuklara ne olduğunu araştırmalarını istedi.

Öğrenciler, o bölgeden taşınan ya da ölen 20 çocuk dışındaki 180 çocuktan 176'sinin olağanüstü bir başarı gösterip, avukat, doktor ya da iş adamı olduklarını ortaya çıkardılar.

Profesör çok etkilenmişti ve bu konuyu izlemeye karar verdi. Birer yetişkin olan o çocukların hepsi o bölgede yaşadıkları için, her biriyle buluşma şansı oldu.
"O koşullarda nasıl bu kadar başarılı oldunuz?" sorusuna verdikleri cevap hep aynıydı : "Mahalle okulunda bir öğretmenimiz vardı. Onun sayesinde."
Profesör, bu öğretmeni çok merak etmişti. Hala hayatta olduğunu öğrendiği yaşlı öğretmenin izini bulması zor olmadı. Kendisini ziyaret etmek için evine kadar gitti. Karşısında yılların yüzüne eklediği kırışıklıklara rağmen hala dinç duran bir yaşlı kadın buldu. Merakla yaşlı kadına bu çocukları kenar mahallelerden kurtarıp, basarili birer yetişkin olmalarını sağlamak için kullandığı sihirli formülün ne olduğunu sordu.

Yaşlı öğretmenin gözleri parladı ve dudaklarının kenarında bir gülümseme belirdi :
"Çok basit" dedi, "Ben o çocukları çok sevdim...''

Sevmek inanmaktır. Onlar da öğretmenlerini sevdiler ve başardılar. İnanç sonucu başarı geldi. Sihirli formül öğrencileri sevmektir. Onların gönlüne girdiğimizde başarı kaçınılmaz olacaktır. Bu açıdan bakıldığında akademik başarı da gelecektir. Öğretmen olmak çocukları sevmektir, onların yüreklerine sevgiyi ilmik ilmik dokumaktır. Peygamber mesleği olan öğretmenliğin en önemli özelliği sevgi dilini kullanabilmektir. Mevlana'nın, Yunus'un felsefesini aşılamaktır.

Sevgi dilini kullanan öğretmenlere selam olsun.


Yunus AKDEMİR
Lider Eğitimci Yazarlar Derneği Kurucu Üyesi/ Meb Şube Müdürü
Konuşma Sonu
Bir mesaj yaz...