Değerli okurlarımız, okumaya vakit ayırmak zorundayız, sosyal ağlardan elde edebileceğimiz bilgi hayatımıza mihenk olabilecek bir birikim sunamıyor.

İlk 5 yazımızda sağlıklı yaşamanın kurallarını, daha sonra ki 3 yazımızda strese karşı nasıl mücadele edileceğini konuştuk, daha da konuşacaktık bu arada stresimiz bitmiş olmalı bizde biraz ara verip bir derleme ve bize ikram edilen bahar çiçeklerini konuşalım dedik.

Önce ki yazılarla ilgili olarak her bir yazı kendi başına bir derleme içeriyor yani konuyla ilgili son yazıyı okursanız bilin ki sadece bir yazıyı okumuş olursunuz. Hatta birçoğu o kadar önemli ve zor bulunan bilgi içeriyor ki, bu bilgi için Tıp Eğitimi üzerine birçok kitap okumak, tecrübeleri yaşamak, gözlemlemek gerekirdi. 

Geçen bir hastamla sohbet ediyoruz, baharda çiçeklerin açmasının farkında değildi. Dedim ki, şimdi biz şu ağaçlardan, topraktan çıkan çiçekleri aferdersiniz ineklere uzatsak ne yaparlar. Sonra da en fazla daha var mı diye kısa bir süre yüzümüze bakarlar. İnek çiçekten ne anlasın ! Anladığı işkembesini doldurmak olur. Peki biz o çiçeklerden bir buket toplayıp mesela eşimize veya beraber çalıştığımız arkadaşlara versek ne olur ?! Harika olur değil mi ! Çiçek neşe verir, sevgi hissettirir, güzel kokusu ile cezp eder, mutluluk kaynağı olur. Verene teşekkür ettirir. Peki kimse bize çiçek getirmedi, ama onları bize veren var üstelik taşıyamıyacağımız kadar çok ! Her tarafta ağaçlarda, zeminde, üstelik bekleyince göreceksiniz, her hafta farklı çiçekler açacak. Sadece bakmamız, onu yaratana, bize sunana teşekkür etmemiz yeter. Onlar bize gönderilmiş. Bize bir ikram ve iltifat değil de nedir ?

Diyebilirsiniz ki başka faydaları da var. Bütün faydaları yine bize bakmıyor mu ! Bakın ben gözümle görmeseydim bana bir odun gösterip bu odundan şu çiçek çıkıyor, bu çiçek çok sanatlı ve güzel kokuyor, bu çiçekten nasıl oluyorsa şu meyve oluyor, bu arada arı bal yapıyor, böcek ev yapıyor. Birde bu çiçek dölleniyor…. Gülümseyip hadi canım derdim, kimi kandırıyorsun ! Her şey mucize değil de nedir !? Bu kadar harikulade bir yaratılış nasıl fark edilmez ! Aslında her şeyin önemi manasında gizli, manasını anlayabilecek kabiliyetler de bizde gizli, evrenin mükemmelliğini, sonsuz kudreti, dengeyi, ölçüyü, güzelliği, maksadı, iradeyi, bilgiyi…. kabiliyeti, varlığı gösteriyor. Bunları anlayabilecek kabiliyette yaratılan bizler onun için önemli oluyoruz. Anlayamazsak işte inek örneğinde görüldüğü gibi, yeriz içeriz, diğer ihtiyaçlarımızı giderir, her şeye bizi mutlu edemedikleri için kızar ardından bu dünyada süremiz dolar gideriz. Üstelik yine afedersiniz inek olsak ne buradan ayrılmak zor gelir ne de kafamızı yormamız gerekirdi ve ne de bunu yapabilirdik. Geleceği düşünmez, geçmişten elem almaz, dert edinmez yer içer vaktimiz dolar giderdik. Hiçbir şeye üzülmezdik. Acaba inek olmak mı daha iyi olurdu !? Ama o zaman çiçeğin güzelliğini fark etmez, onu bize ikram edene teşekkür etmez, kalbimizde bu sevinç ve mutluluğu hissetmez, Rabbimizi bilemezdik. Evrenin değeri de, bizim değerimizde o kadar olurdu. Tercih bizim  ya deve kuşu gibi kafamızı kuma sokarız avcı bizi görmesin ecel okunu atmasın öyle bekleriz. Ya da kafamızı çıkarır şu güzellikleri görür, kötüyle meşgul olmaz şükreder mutlu oluruz. Hepinize mutluluklar dilerim, değerli okurlarımız.
Adil Kurban