30'lu yaşlarda biri olarak 90'larda çocukluğunu yaşayan biri olarak çocukluğumdaki Ramazanı, teravih namazlarını özledim.

İftardan sonra herkes camiye giderdi. Kadın erkek teravih namazını koşardı. Tabi çocuk olarak bizde. Ee günümüzdeki gibi akşam çocuk tek başına çıkamaz sokağa geleneği de yoktu. Çünkü sokaklar çocuklar için en azından şimdikinden daha güvenliydi.

Toplanırdık mahalle çocukları haydi teravihee.

Hoşumuza giderdi birlikte camiye gitmek, her ne kadar camide haylazlık yapsakta.

Kim öldürdü içimizdeki bu eski duyguları? Zaman mı? Çağ mı? Teknoloji mi?

Cevabını siz verin ama ben çocukluğumdaki akşam hareketli Ramazan sokaklarını, camileri özledim.

Soyda Baykal - Kamu Ajans Editörü