İnternette Slipshod'un somut kanıtına atfedilebilecek resimlerden biraz fazlası var. Hatta modaya uygun bir şekilde basılı kopya üzerinde araştırma bile yaptım. Oraya taşınan tonlarca çocuk fotoğrafı var. Bir çocuk tamamen iplerle bağlanıyor, diğeri ise başının açıkta kaldığı bir kafese konuluyor. Bunların en tüyler ürperticisi, gerizekalıların ıslahevi olarak kullandıkları binanın dışındaki verandada Slipshod Rahibe'nin resimleri olurdu. Daha çok geceliklere benzeyen uzun, dökümlü elbiseler ve muhtemelen bacaklarını gıdıklayabilecekleri saçlar giymişlerdi.
İlk bakışta evde sabırlı olduklarını düşünürsünüz ama onlar evi yöneten kız kardeşlerdir. Bunlar, çocuklarına gerektiği gibi bakmak istemeyen ya da bakamayan ebeveynler tarafından sözde geri zekalı çocukların gönderildiği çift. Her iki durumda da, çocukların oraya vardıklarında zihinleri zayıf olan acımasız Slipshod Rahibelerinin ellerinde olduğu gerçeğini gerçekten ortadan kaldırmıyor.
Slipshod kardeşlerin cazibesi (eğer buna böyle demek istiyorsanız) bir kez güvence altına alınınca, sıkıntılarından kurtulmak isteyen ebeveynler, doğru şeyi yaptıklarını düşünmenin mutluluğunu yaşadılar; ya da kendilerini öyle kandırdılar.
Çocuklar eve geldiklerinde her türlü işkenceye maruz kaldılar. Fiziksel ve genetik olarak mutasyona uğramışlardı. Bugünlerde uygar dünyanın çoğunda yasa dışı kabul edilen her türlü nakil ve ameliyata tabi tutuldular, ancak çocuklara hiçbir zaman söz hakkı verilmedi, dolayısıyla gerçekten ilgilenecek kimse yoktu - özellikle de o günlerde düzenlemelerin olmayışı nedeniyle.
Bu tür hastanelerde istismar çok yaygındı; ama bu konuda pek bir şey yapılmadı. Rahibeler, zihinsel karışıklık içindeyken, bu deneylerin ve genetik adaptasyonların normal olduğunu ve iki başlı veya tek gözlü, eksik burunlu veya iç organları açıkta olan çocukları görmenin alışılmadık bir durum olmadığını düşünüyorlardı.
Ancak en büyük dehşet, kız kardeşlerin büyücülüğe ve ruh çağırmaya yönelmeye karar verdiklerinde yaşandı. Fikirleri, dünyanın kraliyet ailesi olduğunu iddia ettikleri, ölen atalardan oluşan bir orduyu diriltmek için gerizekalı çocukların bedenlerini kullanmaktı. Bu şekilde atalarının sahip olduğu sözde gizli bilgiye sahip olabileceklerdi, ancak onların hızına göre atalarının herhangi birinin dahi olmaya yakın olduğundan bile şüpheliyim, ama onların zannettiği şey bu.
Kız kardeşlerin büyüsünün yeni kazanılmasından sonraki haftalardan sonra, hastanede kalan çocukların ruhları erkenden bedenlerinden çıkarılıp yerine yeni ruhlar yerleştirildiğinden, geceleri çığlıklar ve çığlıklar duyabiliyordunuz.
Ruhlara ne olduğunu söyleyemem, sadece ruhlarının vaftiz edilmesi konusundaki dileklerimi ifade ediyorum. Böylece, kız kardeşler, gerizekalılardan oluşan hastanelerini, bozuk biçimli, yetersiz beslenen ve sadece tüyler ürpertici görünen sahip olunan küçük bedenlerle değiştirdiler.
Ucube gösterisinden daha kötüydü. Hiçbir zaman ortaya çıkmayacak korkunç bir sihir arayışı içinde olan kız kardeşler, çocukları toplamaya ve asla gelmeyen bazı gizli bilgileri aramak için ataların ruhlarını çağırmaya devam ettiler. Daha ziyade, artık insan vücutlarına ve iştahlara sahip olan evin sakinleri birbirlerini kaynatıp yemeye başladılar.
Büyü bulma konusunda çaresiz kalan büyücülük biraz kontrolden çıktı ve kız kardeşler, ellerinde bir kriz olduğunu ve kendi hayatlarının tehlikede olduğunu bildikleri kadar delirdiler. Başlattıkları durumdan kurtulmak için zehirleyerek toplu bir cinayet düzenlediler ve çocukların bedenlerindeki ataları mezarlarına geri döndüler. Daha sonra kız kardeşler kendilerini öldürdüler ki bu, başından beri berbat olan komplonun bariz çözümüydü.
Araştırmacı Zekiye Günaydın