Altı hafta sonra geçtiiii ve parçalara ayrılmıştınız, karnınızdan bıçaklanmıştınız ya da hardal gazını soluduktan sonra ciğerlerinizi kusmuştunuz…. Alman ve İngiliz askerler hizmetten çekilmek için her türlü şeyi yaparlardı. Çaresizdiler ve bunun iyi bir nedeni vardı.
Bazı erkekler kasıtlı olarak kendilerine zarar verirlerdi. Ancak bu tür ihlaller ağır cezalarla sonuçlanabiliyordu. Diğerleri ise daha akıllıca (ancak tehlikeli ve oldukça iğrenç) bir çözüm buldular.
Kasıtlı olarak frengi hastalığına yakalanacaklardı . Şiddetli bir frengi vakasının cıva ile tedavi edilmesi gerekiyordu ve bir askerin, onu tamamen hizmet edemez duruma getirmese bile, cephe hattından en az otuz gün uzakta kalmasını sağlardı.
Yerel genelevlerde zührevi hastalıklar çok yaygın olduğundan, bu size yanlışlıkla kendinizi bacağınızdan veya elinizden vurmaktan çok daha fazla "makul inkar edilebilirlik" sağladı.
Frengi muazzam bir sosyal stihma taşıyordu. Kısır kalabilirsiniz, beyniniz çürür ve sonunda ölürsünüz. Ama bu askerlere, ölümün onları çok daha çabuk bulacağı siperlerden uzaklaşmak için zaman kazandırıyordu .
Bu askerler fazladan birkaç haftalık hayatları karşılığında sağlıklarını ve geleceklerini feda edeceklerdi... Hatta askerlerin niyetinin farkında olan enfekte bazı seks işçileri ekstra ücret bile talep edeceklerdi.