Bu atlar belirsizlik içinde doğdular, çalıştılar ve öldüler; zorlu çalışmalara katlandılar. Tek bir atın sekiz ağır kömür vagonunu tek başına çekmesi alışılmadık bir durum değildi.
Zor şartlara rağmen bu hayvanlar haysiyetlerini korudular ve aşırı yük arabalarının yükü altında olduklarını hissettiklerinde hareket etmeyi reddetmek gibi haklarının bilincindeydiler.
Ayrıca olağanüstü bir zaman duygusuna da sahiplerdi; iş günlerinin ne zaman bitmesi gerektiğini biliyorlardı ve karanlıkta bile ahırlara dönüş yolunu bulabiliyorlardı. Atların madenlerdeki bu çalışmaları 1972 yılına kadar devam etti.